QJ DUBAI , Β΄ ΜΕΡΟΣ, ΣΤΟ “ΜΑΝΧΑΤΑΝ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ”

ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Επιστροφή και πάλι στην Σαουδική Αραβία, διανυκτέρευση στην παράκτια πόλη Jubailκαι πέρασμα την επομένη στο έδαφος του Κουβέιτ,που εκτείνεται στο βορειοδυτικό άκρο του Περσικού Κόλπου.Βίζα εισόδου, αγορά ασφαλιστικής κάλυψης για την μοτοσυκλέτα (40 Ευρώ για δυο βδομάδες) και πορεία κατόπινγια την πρωτεύουσα KuwaitCity.Παρεμπιπτόντως, η διαδρομή Dubai-Kuwaitάγγιξε τα 1.250 χλμ., ενώ η βενζίνη στο Κουβέιτ κυμαινόταν σε χαμηλές τιμές (0,50 Euro/lt), όπως άλλωστε και στη Σαουδική Αραβία.

Μέσα σε λίγες μόλις δεκαετίες, τα αστείρευτα αποθέματα πετρέλαιο που κρύβει ο πυθμένας του Περσικού Κόλπου έχουν καταφέρει να μεταμορφώσουν την μικρή πολιτεία των Βεδουίνων σε μια μοντέρνα, κοσμοπολίτικη μητρόπολη που συνδύαζε με τρόπο ταιριαστό τις μακραίωνες παραδόσεις της αραβικής κουλτούρας με την εκλεπτυσμένη πολυτέλεια της Δύσης. Οι τρεις εμβληματικοί Πύργοι (KuwaitTowers) αποτελούν το σήμα κατατεθέν της κοσμοπολίτικης κουβεϊτιανής πρωτεύουσας, η οποία ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον.
Παρόλο που το κέντρο της πόλης κοσμούσαν λαμπεροί ουρανοξύστες, υπερσύγχρονα εμπορικά κέντρα και ξενοδοχεία πέντε αστέρων, σε καμιάπερίπτωση η KuwaitCity δεν μπορούσε να συγκριθεί με το φουτουριστικόDubai. Εγώ πάντως προτίμησα να περιπλανηθώ στις παραδοσιακές αγορές της πρωτεύουσας (σουκς), εκεί όπου μού «συστήθηκε» το αραβικό παρελθόν της χώρας, ενώ επιβεβλημένη ήταν η επίσκεψη στο τέταρτο κατά σειρά -και τελευταίο- κατάστημα MIKELCOFFEEτουKuwaitCity, εκεί όπου απόλαυσα έναν καλό καφέ και οργάνωσα την εισβολή μου στο γειτονικό Ιράκ.

ΑΡΑΒΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ & ΑΡΧΑΙΑ ΜΝΗΜΕΙΑ

Και μετά, Ιράκ! Από την ασφάλεια και την ευημερία του Κουβέιτ, στην επικινδυνότητα και την εξαθλίωση του Ιράκ. Μετά από 22 χρόνια πολέμου (ακόμα υπάρχουν εστίες εχθροπραξιών στα ανατολικά και βορειανατολικά της χώρας), το Ιράκ είναι μια χώρα καταστραμμένη – μ’ ότι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια ενός οδικού ταξιδιώτη!
Στο Ιράκ είχα βρεθεί πριν από ένα χρόνο, ταξιδεύοντας μ’ ένα σκούτερ SYM JOYRIDE 300. Κατά συνέπεια, οι καταστάσεις που θα έβλεπα διασχίζοντας με την QJ SRT 800X την χώρα (1.130 χλμ.) δεν μου ήταν άγνωστες – λίγο πολύ, ήξερα τι με περίμενε! Δυστυχώςτο Ιράκ είναι μια χώρα καταστραμμένη που προσπαθεί να ορθοποδήσει.
Το πέρασμα των ιρακινών συνόρων έγινα με απρόσμενη ευκολία, ενώ ο αρχαιολογικός χώρος της Ur (230 χλμ. βορειότερα) ήταν ένας πολυπόθητος προορισμός στη νότια Μεσοποταμία.

Χρειάστηκε ωστόσο να περάσω τρία στρατιωτικά μπλόκα και να δείξω πάμπολλες φορές το διαβατήριό μου προκειμένου να προσεγγίσω τον αρχαιολογικό χώρο της Ur. Εκεί, μέσα σ’ ένα απόλυτα επίπεδο τοπίο ερήμου, αντίκρισα το ζιγκουράτ της Ur, μια ογκώδη βαθμιδωτή πυραμίδα που πρωτοκτίστηκε τον 21ο αιώνα π. Χ! Έμεινα αποσβολωμένος μπροστά σ’ αυτό το μνημειώδη αρχιτεκτόνημα του ανθρώπινου πολιτισμού.

Καθοδόν για την Βαγδάτη, θυμήθηκα πως στο Ιράκ απαγορευόταν ο ανεφοδιασμός των δίκυκλων σε πρατήρια καυσίμων (βενζίνη μόνο από μπιτόνι, μακριά από την μάνικα)! Σε κάποιες περιπτώσεις, η αναφορά της εθνικής μου καταγωγής στάθηκε η αιτία να καταστρατηγηθεί ο νόμος και μου επιτράπηκε να ανεφοδιαστώ από την μάνικα. Ως Έλληνες, έχουμε ιδιαίτερη εκτίμηση και αποδοχή από όλους τους λαούς της Μέσης Ανατολής.
Στην κυκλοφοριακά επιβαρυμένη ιρακινή μητρόπολη διανυκτέρευσα μόνο μια νύχτα. Η Βαγδάτη των παραμυθιών, του Χαρούν Αλ Ρασίντ και των Χιλίων και Μίας Νυχτών με χαλάρωσε στη σκεπαστή αγορά της και με τάισε εύγεστο ποταμόψαρο από τον Τίγρη.

Χάρη στην εξαιρετική γεωγραφική της θέση (κτισμένη στις ανατολικές όχθες του Τίγρη, στην καρδιά της μεσοποτάμιας περιοχής και πάνω στη διασταύρωση των οδών που ένωναν την Μεσόγειο με την Κεντρική και Νότια Ασία), η Βαγδάτη γνώρισε μεγάλη πολιτική, οικονομική και πολιτισμική ακμή, ως πρωτεύουσα του Χαλιφάτου των Αββασιδών.Για πέντε αιώνες (9ο–13ο αιώνα) αποτέλεσε μια μοναδική σε αίγλη και δόξα μητρόπολη του μουσουλμανικού μεσαιωνικού κόσμου, το σπουδαιότερο κέντρο του αραβικού πολιτισμού, από την Ανδαλουσία μέχρι την Ινδία!
Αποχαιρετώντας αξημέρωτα την ιρακινή πρωτεύουσα, το QJ DUBAI συνέχισε την πορεία του για την περιοχή του Βόρειου Ιράκ.

Από την Βαγδάτη, τα σύνορα της Τουρκίας απείχαν 530 χλμ., απόσταση που κατάφερα να καλύψω αυθημερόν – χρειάστηκα περίπου 10 ώρες! Καθοδόν,μόλις 125 χλμ. βόρεια της Βαγδάτης, πραγματοποίησα μια σύντομη στάση στην πόλη Samarra προκειμένου να ξανανεβώ στο σπειροειδή μιναρέ Malwiyyah, του οποίου η κατασκευή χρονολογείται το 850 μ.Χ.
Προσπερνώντας κατόπιν την πολύπαθη Μοσούλη (275 χλμ. βόρεια της Samarra), η QJ SRT 800X εισήλθε στην αυτόνομη περιοχή του Ιρακινού Κουρδιστάν.

Στα άτυπα σύνορα που με σταμάτησαν, τον έλεγχο του διαβατηρίου έκαναν Κούρδοι μαχητές Πεσμεργκά και όχι Ιρακινοί! Κι εντέλει, δίχως απρόοπτα ή δυσάρεστες εκπλήξεις, συνέχισα απρόσκοπτα την πορεία μου μέσα στο Ιρακινό Κουρδιστάν και αργά το ίδιο βράδυ πέρασατη συνοριακή πόρτα της Τουρκίας.

ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΠΟΛΗ ΖΕΥΓΜΑ

Μετά από 22 ημέρες on the road, η QJ SRT 800X έβαλε επιτέλους ρόδα στην Τουρκία, την τελευταία χώρα του QJ DUBAI. Διανυκτέρευση στη συνοριακή πόλη Cirze και πορεία την επόμενη μέρα για την πόλη Gaziantep (470 χλμ. δυτικά). Όμως, με τον υδράργυρο να αγγίζει τους –1 C, δοκιμάστηκαν καθοδόν οι αντοχές μου στην… κατάψυξη!

Μετά το Ιράκ, είχα πλέον μπει για τα καλά στην ζώνη του ψύχους. Χρειάστηκε να επιστρατεύσω ισοθερμικά ρούχα και ζεστή διάθεση για να “θερμάνω” τα κρύα χιλιόμετρα που διέτρεχα στους ευθυτενείς δρόμους της νοτιοανατολικής Τουρκίας. Παραδόξως, αν και βρισκόμουν στην καρδιά του χειμώνα, τα βουνά ολόγυρά μου δεν είχα σκεπαστεί ακόμα με χιόνια. Ήμουν τυχερός, γιατί ο χειμώνας στην νοτιοανατολική Τουρκία είναι αρκετά δύσκολος και απρόβλεπτος.
Πριν καταλύσω στην Gaziantep (44 χλμ. ανατολικά της πόλης), έκανα μια μικρή παράκαμψη και κατευθύνθηκα στον αρχαιολογικό χώρο της ελληνιστικής πόλης Ζεύγμα. Για την ιστορία, η Ζεύγμα ιδρύθηκε από τον διάδοχο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τον Μακεδόνα στρατηγό Σέλευκο Νικάτωρ το 300 π.Χ. και η στρατηγική της θέση (κοντά στον Ευφράτη) ήταν ο κυριότερος λόγος της ανάπτυξής της.
Ήθελα διακαώς να θαυμάσω τα ασύλληπτης ομορφιάς ψηφιδωτά που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη. Αν και τα περισσότερα ψηφιδωτά βρίσκονται στο αρχαιολογικό μουσείο της Gaziantep, στον στεγασμένο αρχαιολογικό χώρο αντίκρισα έναν μικρό αρχαιολογικό θησαυρό. Παρεμπιπτόντως, το 80% του αρχαιολογικού χώρου βρίσκεται βυθισμένο από το 2000 στα νερά της τεχνικής λίμνης Birecik.
Η Gaziantep θεωρείται μια από τις παλαιότερες –συνεχώς κατοικημένες– πόλεις στον κόσμο (κατοικείται αδιαλείπτως από το 3650 π.Χ.). Πρόκειται για μια πόλη παλιά όσο ο χρόνος, της οποίας το μνημειακό ορόσημό της ήταν το πέτρινο κάστρο της που ορθωνόταν στην περιοχή της παλαιάς πόλης. Σήμα κατατεθέν της Gaziantep αποτελεί το γεροδεμένο κάστρο της, που δέσποζε στην περιοχή της παλαιάς πόλης. Το καταστροφικό κτύπημα του εγκέλαδου (2023) είχε δυστυχώς γκρεμίσει μέρος των τειχών, με αποτέλεσμα η είσοδος στο κάστρο να μην επιτρέπεται.