Δύο χρόνια μετά την περιπλάνησή μου στην Αμαζονία με μια HONDA XRE 300 RALLY, στο ταξιδιωτικό calendar του 2023 σειρά είχε το AMAZONAS 2023, μια (δεύτερη) δίτροχη βόλτα στη καρδιά της Νότιας Αμερικής. Με το αεροπορικό εισιτήριο στο χέρι και τον απαραίτητο μοτοσυκλετιστικό εξοπλισμό στις αποσκευές μου, αποχαιρέτησα την Αθήνα και πέταξα με προορισμό την πόλη Manaus της Βραζιλίας. Με αφετηρία την Manaus, την πρωτεύουσα της Αμαζονίας, θα ταξίδευα κατόπιν με μια μοτοσυκλέτα HONDA XRE 300 RALLYμε σκοπό να περιπλανηθώστην τροπική ζώνη βορειοανατολικά και νοτιοδυτικά του Manaus. Πάμε λοιπόν για 3.000 τροπικά χιλιόμετρα…
Με την άφιξη μου στη πόλη Manaus, η οποίαβρίσκεται κτισμένη στις όχθες του Αμαζονίου ποταμού, ξεκίνησαν αμέσως οι ετοιμασίες του ταξιδιού. Καταρχήν έπρεπε να παραλάβω την μοτοσυκλέτα με την οποία θα πραγματοποιούσα το AMAZONAS 2023. Κι αυτή δεν ήταν άλλη από μια μαύρη HONDA XRE 300 RALLY, που αποτελούσε (ξανά) μια ευγενική παραχώρηση–χορηγία της εταιρείας ΤΑGIΝΟADVENTURETOUR. Πρόκειται για την μεγαλύτερη εταιρεία ενοικιάσεων μοτοσυκλετών στην Βραζιλία, η οποία διοργανώνει παράλληλα και οργανωμένα ταξίδια σε πολλές περιοχές της Νότιας Αμερικής. H HONDA XRE 300 RALLY του ταξιδιού ήταν αερόψυκτη μ’ ένα ψυγείο λαδιού και παράγεται στην Βραζιλία για τις ανάγκες της τοπικής, αλλά και της νοτιοαμερικανικής αγοράς.
Την Manaus δεν την περπάτησα, αφού την είχα εξερευνήσει διεξοδικά το 2021, όταν βρέθηκα ξανά εδώ – μόνο μια βόλτα στο κέντρο της πόλης έκανα. Ήταν καιρός όμως να ξεκινήσω. Με περίμεναν 3.000 συναρπαστικά χιλιόμετρα σε τόπους που δεν είχα ξαναπατήσει. Κι αυτό ήταν το στοιχείο που με εξιτάριζε περισσότερο. Πρώτος σταθμός η πόλη Boa Vista, 730 χλμ. βορειότερα. BORA…
ΩΣ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΓΟΥΙΑΝΑ
Και το ταξίδι ξεκινά! Όχι όμως με τους καλύτερους οιωνούς. Πριν καλά-καλά αποχαιρετήσω την Manaus, στα βόρεια προάστια της πόλης ένοιωσα τον πίσω τροχό να χορεύει! Μ@λάκ@ μου, λάστιχο!! Δεν είναι δυνατόν! Μετά από ένα Γολγοθά, κατάφερα να πάω –σχεδόν σπρώχνοντας– την μοτοσυκλέτα στο πλησιέστερο κατάστημα μοτοσυκλετών, όπου άλλαξα σαμπρέλα. Και τρεις ώρες αφότου έφυγα από το ξενοδοχείο, επέστρεψα και πάλι εκεί με καθόλου διάθεση για ταξίδι! Δεν πειράζει, φεύγω την επομένη.
Δίχως άλλα απρόοπτα, το AMAZONAS 2023 ξεκίνησε νωρίς το επόμενο πρωινό, με αρχικό προορισμό την πόλη Boa Vista. Το πιο δυνατό σημείο της διαδρομής ήταν η άφιξη μου στη νοητή γραμμή του Ισημερινού, που με καρτερούσε 344 χλμ. βόρεια της Manaus. Η αίσθηση να είσαι στο σημείο μηδέν του πλανήτη, πατώντας με το ένα πόδι στο νότιο ημισφαίριο και με το άλλο στο βόρειο ημισφαίριο ήταν μοναδική!
Μετά από τρεις μέρες στο δρόμο αφίχθηκα στηναδιάφορη πόλη Boa Vista, όπου και κατέλυσα για δυο μέρες.Μπορεί το τροπικό οικοσύστημα των προηγούμενων χιλιομέτρων να είχε «υποχωρήσει» αισθητά, η θερμοκρασία όμως είχε πάρει την ανιούσα (37 C) και ο ιδρώτας έλουζε συνεχώς το κορμί μου. Κόλαση!
Επόμενος προορισμός μου θα αποτελούσε η συνοριακή μεθόριο της Γουιάνα (140 χλμ. ανατολικά της Boa Vista). Είχα αποφασίσει να επισκεφθώ την μικρή αυτή νοτιοαμερικανική χώρα και να την εξερευνήσω με την μοτοσυκλέτα μου. Όμως, στα σύνορα της Γουιάνα τα νέα δεν ήταν καθόλου ευχάριστα. Τα έγγραφα που συνόδευαν την μοτοσυκλέτα ήταν ελλιπή (οι εξουσιοδοτήσεις δεν ήταν επικυρωμένες από την πρεσβεία της Γουιάνα στην Βραζιλία), με αποτέλεσμα η είσοδός μου στη χώρα να μην είναι εφικτή. Παρά τις επίμονες εκκλήσεις μου, συνάντησα ένα τοίχο άρνησης από τις συνοριακές Αρχές της Γουιάνα. Εντέλει, μετά από μια ώρα γύρισα απογοητευμένος πίσω στην Βραζιλία.
Πριν επιστρέψω ξανά στην πρωτεύουσα της Αμαζονίας, περιπλανήθηκα για τρεις μέρες –δίχως προορισμό– στη περιοχή της βόρειο–ανατολικής Βραζιλίας. Αυτή η ανέμελη βόλτα μου μέσα από σκονισμένους επαρχιακούς δρόμους με μικρά χωριά και εγκάρδιους ντόπιους αποδείχθηκε τελικά η καλύτερη ψυχοθεραπεία.
ΡΟΖ ΔΕΛΦΙΝΙΑ ΚΑΙ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ
Στη Manaus, αφού κατέλυσασ’ ένα καθαρό hostel στο κέντρο της παλαιάς πόλης, άρχισα να σχεδιάζωτα επόμενα ταξιδιωτικά μου βήματα. Μέχρι να ξεκινήσει όμως το δεύτερο σκέλος του AMAZONAS 2023 άδραξα την ευκαιρία και αφιέρωσα λίγο χρόνο στη γνωριμία με την Manaus, που ιδρύθηκε από τους Πορτογάλους το 1669. Η όγδοη σε πληθυσμό πόλη της Βραζιλίας (φιλοξενεί σήμερα 2.100.000 κατοίκους) αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο τουριστικό κέντρο του Αμαζονικού Δάσους και αποτελεί έναν δημοφιλή προορισμό (αλλά και βάση τροπικών εξερευνήσεων) για επισκέπτες απ’ όλο τον κόσμο.
Το εμβληματικό Amazon Theater, ένα λαμπρό αρχιτεκτόνημα του 1896, ήταν η απόδειξη της μεγάλης οικονομικής ευημερίας και ανάπτυξης που γνώρισε (χάρη στην τεράστια παραγωγή καουτσούκ) στις αρχές του 20ου αιώνα η πρωτεύουσα της Αμαζονίας, στην οποία δόθηκε το προσωνύμιο «Παρίσι των Τροπικών».
Θέλοντας να πάρω μια μικρή γεύση από τον τροπικό κόσμο του Αμαζονίου, πραγματοποίησα μ’ ένα τουριστικό πλοιάριο μια μονοήμερη εκδρομή στις πιο αντιπροσωπευτικές ατραξιόν της ευρύτερης περιοχής της Μanaus: γνωριμία με τα μοναδικά ροζ δελφίνια του Αμαζονίου, επίσκεψη σε παραδοσιακό οικισμό ιθαγενών, σύντομη περιήγηση στην πυκνή ζούγκλα και μετάβαση στο σημείο όπου ενώνονται ο ποταμός Αμαζόνιος με τον ποταμό Rio Negro! Το τροπικό όνειρο της Αμαζονίας ήταν πράγματι συναρπαστικό και καταγράφηκε για πάντα στο «σκληρό δίσκο» του μυαλού μου.
ΣΤΟ ΝΟΤΟ ΤΗΣ ΑΜΑΖΟΝΙΑΣ
Στη περίπτωση του AMAZONAS 2023, το απόφθεγμα “σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός” συνάντησε την απόλυτη ταύτιση. Στην Manaus, αφού παρέδωσα την HONDA XRE 300 RALLY στους ανθρώπους τηςΤΑGIΝΟ ADVENTURE TOUR, μετέβηκα κατόπιν αεροπορικώς στην πόλη Porto Velho, όπου με υποδέχθηκε στις εγκαταστάσεις της εταιρίαςΤΑGIΝΟ ADVENTURE TOUR ο ιδιοκτήτης της, ο εγκάρδιος Joao Tagino.
Με ορμητήριο την Porto Velho και όχημα περιπέτειας μια άλλη HONDA XRE 300 RALLY, θα εξερευνούσα τις επαρχίες Rondonia και Acre, οι οποίες εκτείνονταν νότια και νοτιοδυτικά του Αμαζονίου ποταμού. Έτσι λοιπόν –και σε συνδυασμό με το δίτροχο ταξίδι του Αμαζονίου που πραγματοποίησα το 2021– θα ολοκλήρωνα την γνωριμία μου με τον τροπικό κόσμο της Αμαζονίας.
Αρχικά κινήθηκα δυτικά της Porto Velho, ως την πόλη Rio Branco (550 χλμ. μακριά), οδηγώντας ωστόσο κάτω από υγρές καιρικές συνθήκες –δυστυχώς ήταν εποχή τροπικών βροχών! Σε αρκετές περιπτώσεις χρειάστηκε να διακόψω την πορεία μου εξαιτίας του τεράστιου όγκου της βροχής, οι χωματόδρομοι είχαν μετατραπεί σε “εργοτάξια” λάσπης και οι αμέτρητες πλημμυρισμένες λακκούβες του δρόμου παραμόνευαν να με “καταπιούν”.
Αποζημιώθηκα όμως από την επαφή με την καθημερινότητα της βραζιλιάνικης επαρχίας. Στις κωμοπόλεις όπου διανυκτέρευα, οι αυθόρμητοι και εξυπηρετικοί ντόπιοι μού πρόσφεραν μόνο καλοσύνη και διάπλατα χαμόγελα, ενώ σε καμία περίπτωση δεν αισθάνθηκα φόβο ή απειλή.
Ένα καθημερινό πρόβλημα που αντιμετώπιζα ταξιδεύοντας εδώ στο νότο της Αμαζονίας –και κατ’ επέκταση στην Βραζιλία– ήταν η συνεννόηση με τους ντόπιους. Με παντελή άγνοια της πορτογαλικής ή ισπανικής γλώσσας από πλευράς μου, η επικοινωνία γινόταν χάρη στα ελάχιστα αγγλικά που κάποιοι τυχόν γνώριζαν ή με τη χρήση της νοηματικής γλώσσας (εδώ γελάμε). Οι δε νεότεροι (σε ηλικία), χρησιμοποιούσαν το google translate του κινητού τους. Και παρόλο την περιπέτεια της ασυνεννοησίας, κατάφερνα τελικά να βγάζω άκρη και –αν μη τι άλλο– το διασκέδαζα πολύ.
Όσο περνούσαν οι ημέρες και περιπλανιόμουν με την μοτοσυκλέτα μου στο καταπράσινο κόσμο της βραζιλιάνικης επαρχίας Acre, τόσο η ψυχή μου ηρεμούσε και αγκάλιαζε με αγάπη τούτο τον ανεπιτήδευτο τόπο. Μην έχοντας συγκεκριμένο προορισμό και δίχως το άγχος των καθημερινών χιλιομέτρων να με βασανίζει, οδοιπορούσα τελείως ανέμελος και με διάθεση να πλημμυρίζω τα εσώψυχά μου με αγχολυτικές παραστάσεις μιας απρόσμενα γαλήνιας Βραζιλίας, που καμία σχέση δεν είχε με τα πολύβουα –και ομολογουμένως επικίνδυνα– αστικά της κέντρα (Sao Paulo, Rio de Janeiro)!
ΔΥΣΚΟΛΟΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
Με το βαθύ γαλάζιο του ουρανού και το πράσινο της τροπικής χλωρίδας να αποτελούν τις κυρίαρχες αποχρώσεις, η διαδρομή του AMAZONAS 2023 συνεχίστηκε κατόπιν στην επαρχία Rondonia, της οποίας πρωτεύουσα είναι η Porto Velho. Δεν ήθελα να το αποδεχθώ, αλλά οι μέρες μου στην Αμαζονία ήταν πλέον μετρημένες.
Κι εδώ, στα γεωγραφικά όρια της Rondonia, περιπλανήθηκα σε γραφικά χωριά και κωμοπόλεις, έχοντας ωστόσο να αντιμετωπίσω (εκτός από την φιλικότητα των συμπαθέστατων ντόπιων) αρκετές αντικειμενικές δυσκολίες, όπως τη δυσβάστακτη υγρασία, τα αιμοδιψή κουνούπια, την λάσπη, την ζέστη (30–32 C), τις σύντομες καταιγίδες και την μοναξιά του δρόμου.
H επιστροφή στην Porto Velho σηματοδότησε την οριστική ολοκλήρωση του AMAZONAS 2023. Αφού έκανα μια μονοήμερη εκδρομή με ποταμόπλοιο στα νερά του Rio Madeira, παρέδωσα τη μοτοσυκλέτα στις εγκαταστάσεις της ΤΑGIΝΟ ADVENTURE TOUR(ο Joao Tagino έλειπε σε επαγγελματικό ταξίδι) και ετοιμάστηκα ψυχολογικά για την αεροπορική επιστροφή–ταλαιπωρία στην Ελλάδα (36 ώρες ταξίδι!).
Η δίτροχη περιπλάνησή μου στην Αμαζονία είχε αισίως φτάσει στο τέλος της. Παρά τις δυσκολίες του δρόμου, το άγνωστο τροπικό περιβάλλον και τις ιδιαίτερες κλιματικές συνθήκες που αντιμετώπισα καθοδόν, το νοτιοαμερικανικό ταξίδι AMAZONAS 2023 ταξίδεψε τα όνειρά μου στα σκονισμένα μονοπάτια ενός τροπικού χάρτη με μια HONDA XRE 300 RALLY.
Αποχαιρετώντας όμως τον τροπικό κόσμο της Αμαζονίας, παραδόξως έπιασα τον εαυτό μου αρκετά μελαγχολικό. Διόλου τυχαίο άλλωστε, αφού εδώ –στην καρδιά της Βραζιλίας– τα δίτροχα βήματά μου μ’ είχαν ξεναγήσει στον μεγαλύτερο πνεύμονα πρασίνου του πλανήτη και παράλληλα μού είχαν αποκαλύψει ανθρώπους φιλικούς και αυθεντικούς που εξακολουθούν να «συνομιλούν» με την ανόθευτη τοπική φύση.
Αρκετά δύσκολος προβλεπόταν λοιπόν ο αποχαιρετισμός της συναρπαστικής Αμαζονίας. Εις το επανιδείν…