Ταξιδεύοντας στα φιλόξενα Βαλκάνια, πατέρας και γιος ποθούσαμε να μετουσιωθούμε σε συλλέκτες ξεχωριστών εμπειριών, παραστάσεων και γνώσεων. Οδοιπόροι στην ίδια σέλα μιας μοτοσυκλέτας, θέλαμε να επισκεφθούμε πόλεις που αγκάλιαζαν το παρελθόν με την ιστορική ανάμνηση, να ανέβουμε σε θρυλικά κάστρα που διαφέντευαν εύφορες πεδιάδες και να αφουγκραστούμε φωνές μυστικές και τραγουδήσαμε ερωτικές μπαλάντες με τη λύρα του Ορφέα.
Έτοιμοι να ζήσουμε μια ακόμα συναρπαστική περιπέτεια δρόμου, το ταξίδι μας στα Βαλκάνια ξεκίνησε μέσα στην περίοδο του κορωνοιού. Οι συνοριακές διαδικασίες εισόδου στην Βουλγαρία ανέλπιστα γρήγορες, δίχως καθυστερήσεις, ουρές και προβλήματα με καραντίνα. Η κανονικότητα έχει πια επιστρέψει κι αυτό ήταν κάτι που μας χαροποίησε ιδιαίτερα.
Η συνοριακή πόλη Sandanski επιλέχθηκε για την πρώτη διανυκτέρευσή μας. Γενέτειρα του θρυλικού Σπάρτακου της αρχαιότητας, η πόλη Sandanski έγινε γνωστή τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της ανάδειξής της ως ένα από τα κυριότερα κέντρα trafficking γυναικών στη νοτιοανατολική Ευρώπη.
Στα πρώτα 640 χλμ., η YAMAHA TRACER 900 ξεδίπλωσε τις αρετές του sport/touring χαρακτήρας της. Φορτωμένη με 3 βαλίτσες, με συνεπιβάτη ύψους 1,87, με το ανάλογο πρόγραμμα ταξιδιού (mode) και μέση ωριαία ταχύτητα τα 140 χλμ., η πρώτη μέρα on the road αποτέλεσε μια ξεκούραστη, όσο και άνετη οδηγική εμπειρία για τους δυο μας. Το πρώτο τεστ με την YAMAHA TRACER 900 μάς πρόσφερε μόνο χαμόγελα, καθώς η μαύρη μοτοσυκλέτα της YAMAHA ανταποκρινόταν στις συνθήκες και τις απαιτήσεις του ταξιδιού μας.
ΠΡΩΤΗ ΣΤΑΣΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ
Η Σόφια ήταν η πρώτη βαλκανική πρωτεύουσα του ταξιδιού μας. Όμως, το καλωσόρισμα που τύχαμε δεν ήταν το αναμενόμενο, αφού η βουλγαρική μητρόπολη μάς υποδέχτηκε με πολύ βροχή και θερμοκρασίες που παρέπεμπαν σε προχωρημένο φθινόπωρο…
Έχοντας διαγράψει το κομμουνιστικό της «χθες», η Σόφια έχει καταφέρει να αναδειχθεί σ’ έναν από τους δημοφιλέστερους προορισμούς των Ελλήνων τουριστών. Ως πιο παλιός, ανέλαβα λοιπόν να παρουσιάσω στον Γιώργο τα κυριότερα αξιοθέατα του οικονομικού, πολιτικού και πολιτισμικού κέντρο της Βουλγαρίας. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο τεραστίων διαστάσεων ορθόδοξος καθεδρικός ναός Αλεξάντερ Νιέφσκι που δέσποζε στο κέντρο της πόλης, μονοπώλησε το ενδιαφέρον του και εντυπωσίασε πολύ τον νεαρό συνεπιβάτη μου.
Στη Σόφια μάς υποδέχτηκαν οι άνθρωποι της ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ, την επίσημη εισαγωγική εταιρία της Yamaha Motor Co. στην Βουλγαρία. Μετάβαση στο κατάστημα της ΥAMAHA για αναμνηστικές φωτογραφίες, καφεδάκι και κουβεντούλα με θέμα τους δυο τροχούς και τα ταξίδια.
Μετά την Σόφια, η μαύρη YAMAHA TRACER 900 μάς οδήγησε κατόπιν στην Κεντρική Βουλγαρία. Με σημείο αναφοράς την κατάφυτη οροσειρά του Αίμου, τα αξιοθέατα που καταγράψαμε πατέρας και γιος ήταν πολλά και ενδιαφέροντα. Αρχικά προσεγγίσαμε την πόλη Kazanluk. Επιβεβλημένη ήταν εδώ η επίσκεψη στον θολωτό θρακικό τάφο της πόλης (4ου π. Χ. αιώνα), έναν από τους πάμπολλους θολωτούς τάφους ντόπιων βασιλιάδων της αρχαίας Θράκης που υπάρχουν διάσπαρτοι στην περιοχή. Στην γειτονική κωμόπολη Shipka μάς περίμενε η εκκλησία της Γέννησης του Ιησού. Με πέντε χρυσούς τρούλους και 17 καμπάνες, θεωρείται ένα από τα ομορφότερα θρησκευτικά κτίσματα της Βουλγαρίας.
Αφορμή για την ανάβασή μας στις καταπράσινες κορυφές Shipka και Buzludzha της οροσειράς του Αίμου αποτέλεσαν το Μνημείο Ελευθερίας Shipka Momument (1934) και το περίφημο φουτουριστικό κτίριο Buzludzha, το εγκαταλελειμμένο Σπίτι-Μνημείο του Βουλγαρικού Κομμουνιστικού Κόμματος, που ανεγέρθηκε το 1981 και θύμιζε έντονα UFO. Και τελικά, αντικρίζοντας την συνοριακή πόλη Ruse στις όχθες του Δούναβη, η διαδρομή των 680 χλμ. στην Βουλγαρία έφτασε αισίως στο τέλος του. Ρουμανία, ερχόμαστε…
ΑΠΟ ΤΟ ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ ΣΤΑ ΚΑΡΠΑΘΙΑ
Το πέρασμα της επιβλητικής μεταλλικής γεφύρας του Δούναβη σηματοδότησε την άφιξή μας στην Ρουμάνια, ενώ μόλις 65 χλμ. μακριά, η μαύρη YAMAHA TRACER 900 έβαλε ρόδα στο Βουκουρέστι. Όπως στην Σοφία, έτσι και στην ρουμάνικη πρωτεύουσα, επισκεφτήκαμε το κατάστημα της ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ, της επίσημης εισαγωγικής εταιρίας της Yamaha Motors Co. στην Ρουμάνια, όπου τύχαμε μιας ιδιαίτερα θερμής υποδοχής από τους ανθρώπους της ΥΑΜΑΗΑ.
Το “Παλάτι του Λαού”, η Αψίδα του Θριάμβου, η νεοκλασική αίθουσα συναυλιών “Romanian Athenaeum”, το υπαίθριο Μουσείο χωριού “Dimitrie Gusti”, το –σοβιετικής αρχιτεκτονικής– “Σπίτι Ελευθερίας του Τύπου” και τα σοκάκια της παλιάς πόλης μάς διηγήθηκαν ένα μικρό μόλις κομμάτι από την πολυτάραχη ιστορική διαδρομή της ρουμάνικης πρωτεύουσας.
Μετά το Βουκουρέστι, σειρά είχαν τα Καρπάθια να φιλοξενήσουν τις ρόδες της μαύρης YAMAHA TRACER 900, που ανυπομονούσε να μας ανεβάσει στα δύο ψηλότερα ορεινά περάσματα της χώρας. Προορισμό μας λοιπόν η γεωγραφική καρδιά της Ρουμανίας, εκεί όπου δυο θεαματικές ορεινές διαδρομές (Transfagarasan & Transalpina) ξεδιπλώνονται πάνω στο τραχύ ανάγλυφο των Καρπαθίων και κορυφώνονται στα 2.034 μ. και 2.145 μ. αντίστοιχα.
Οδηγώντας αρχικά πάνω στη δαντελωτή διαδρομή του Transfagarasan (DN-7C), γυμνές γρανιτένιες βουνοκορφές, δασοσκέπαστες πλαγιές, ειδυλλιακές λίμνες, δύσβατα περάσματα, ορμητικά ποτάμια και τρομακτικά φαράγγια αποτέλεσαν τις υπέροχες φυσικές εικόνες που μας αποκαλύφθηκαν κατά τρόπο συναρπαστικό και μας καθήλωσαν.
Χάρη στην γρήγορη γεωμετρία, το σωστό «στήσιμό» της και την χρήση του ανάλογου mode που απαιτούσε η δαντελωτή, ανηφορική διαδρομή του Transfagarasan, η μοτοσυκλέτα “κατάπιε” απροβλημάτιστα και αρκετά ξεκούραστα (για τους αναβάτες της) τα 95 δύσκολα χιλιόμετρα του καρπάθιου δρόμου.
Για την ιστορία, ο Transfagarasan (ξεκίνησε να φτιάχνεται το 1970 και ολοκληρώθηκε το 1974), κατασκευάστηκε ως ένας στρατιωτικός δρόμος υψίστης σημασίας από τον Ρουμάνος δικτάτορας Νικολάε Τσαουσέσκου.
Κι όταν ενθουσιασμένοι αγγίξαμε τα 2.034 μ., το έπαθλο για την παρουσία μας στο ψηλότερο σημείο της διαδρομής μάς το πρόσφερε απλόχερα η ίδια η φύση. Ναι, η μικρή αλπική λίμνη Balea που υπήρχε εκεί, συνιστούσε έναν υπέροχο πίνακα ζωγραφικής τον οποίο κλείσαμε για πάντα στην καρδιά μας…
SIBIU & TRANSALPINA
Μετά την ονειρική εμπειρία του Transfagarasan Road, πραγματοποιήσαμε μια διήμερη στάση στην πόλη Sibiu, που εδώ και εννέα αιώνες στέκεται “φρουρός” στην δυτική πύλη εισόδου της Τρανσυλβανίας. Κτισμένη από Γερμανούς εμπόρους του Μεσαίωνα, η καλοδιατηρημένη Sibiu διατηρούσε σε μεγάλο βαθμό την αρχιτεκτονική προσωπικότητα των μεσαιωνικών χρόνων. Περπατώντας με εξερευνητική ματιά στο ιστορικό της κέντρο, λιθόστρωτοι δρόμοι, πολύχρωμες μεσαιωνικές κατοικίες, κεκλιμένες στέγες με κεραμίδια, ξύλινες αψιδωτές πόρτες και επιβλητικές εκκλησίες αποθηκεύτηκαν για πάντα στο «σκληρό δίσκο» του μυαλού μας.
Η Transalpina (DN67C) ήταν η επόμενη ορεινή διαδρομή που πραγματοποιήσαμε με την YAMAHA TRACER 900. Με αφετηρία την πόλη Sebes και τερματισμό στην πόλη Novaci, κινηθήκαμε πάνω σε μια συναρπαστική διαδρομή 140 χλμ., που κορυφώθηκε στο πέρασμα Urdele Pass (2.145 μ.). Οδηγώντας σβέλτα και με ασφάλεια (χάρη στα all-round ελαστικά της Continental “ContiRoadAttack3”), πατέρας και γιος αγγίξαμε κατενθουσιασμένοι την άνυδρη κορυφή της δαντελωτής Transalpina.
Η Transalpina είναι η ψηλότερη διαδρομή της Ρουμανίας και ταυτόχρονα ο αρχαιότερος δρόμος των Καρπαθίων, αφού η πρώτη χάραξή της έγινε στις αρχές του 2ου αιώνα μ. Χ. από τους Ρωμαίους (στην διάρκεια της εκστρατείας τους για την κατάκτηση της Δακίας. Κάπου εδώ όμως, το ταξιδιωτικό παραμύθι της Ρουμανίας έφτασε στο τέλος του, αφού η YAMAHA TRACER 900 σύντομα φρενάρισε μπροστά στην συνοριακή μπάρα της Σερβίας. Αλλαγή χώρας, αλλαγή σκηνικού
