Δεν χωρά καμία αμφιβολία πως τα πάντα στην Κεντρική Ευρώπη περιστρέφονται –χιλιετίες τώρα– γύρω από την υδάτινη σιλουέτα του Δούναβη. Ο δεύτερος μεγαλύτερος σε μήκος ποταμός της Γηραιάς ηπείρου χαρίζει ζωή και ευημερία στους κατοίκους των περιοχών που διασχίζει, ενώ στα αργόσυρτα νερά του έχουν ταξιδέψει εκατομμύρια άνθρωποι, μαζί με τις θρησκείες, τις γλώσσες, τα έθιμα και τις παραδόσεις τους…
Στο μακρόσυρτο διάβα του, από τις πηγές ως τις εκβολές του στην Μαύρη Θάλασσα (2.872 χλμ), ο Δούναβης διασχίζει σήμερα δέκα ευρωπαϊκές χώρες, στα νερά του καθρεπτίζονται πάμπολλα –μικρά ή μεγάλα– αστικά κέντρα και στις όχθες του ορθώνονται τέσσερεις λαμπρές πρωτεύουσες (Βιέννη, Μπρατισλάβα, Βουδαπέστη, Βελιγράδι). Πρόκειται για τον μοναδικό ποταμό στον κόσμο που περνά μέσα από τέσσερεις πρωτεύουσες κρατών.
Αυτή ακριβώς η ιδιαιτερότητα αποτέλεσε το βασικό στοιχείο που ενέπνευσε το επόμενο δίτροχο ταξίδι μας. Πατέρας και γιος, μαζί και πάλι στην σέλα της ίδιας YAMAHA TRACER 900 (ευγενική χορηγία της ΥΑΜΑΗΑ / ΜΟΤΟΔΙΚΤΥΟ Α.Ε.), ξεκινήσαμε για ένα ακόμα «ψαγμένο» οδοιπορικό στις τέσσερεις πρωτεύουσες του Δούναβη. Ήταν το τέταρτο κατά σειρά κοινό ταξίδι μας με μοτοσυκλέτα, τ’ οποίο πραγματοποιήθηκε στο χρονικό διάστημα μεταξύ του πρώτου και δεύτερου κύματος κορωνοϊού.
ΒΙΕΝΝΗ – Η ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΣΣΑ ΤΟΥ ΔΟΥΝΑΒΗ
Οι πηγές του Δούναβη εντοπίζονται στην γερμανική πόλη Donaueschingen του Μέλανα Δρυμού και η Βιέννη είναι η πρώτη πρωτεύουσα που διαρρέει. Αυτός ήταν ο λόγος που ξεκινήσαμε το παραδουνάβιο οδοιπορικό μας αρχικά από την κοσμοπολίτικη μητρόπολη της Αυστρίας.
Η μουσική πρωτεύουσα της Ευρώπης, που μάς υποδέχτηκε με βροχή, δεν μάς ήταν άγνωστη. Πατέρας και γιός την είχαμε επισκεφθεί το 2018, στα πλαίσια του πρώτου κοινού μας δίτροχου ταξιδιού “2 GENERATIONS’ RIDE / 2 CONTINENTS”…
Κομψή, νοσταλγική, αλλά και μοντέρνα, η Βιέννη μάς φιλοξένησε για δυο μέρες και μαζί της «χορέψαμε» ένα ρομαντικό βαλς στις όχθες του Γαλάζιου Δούναβη. Σίγουρα ήταν αδύνατο να γνωρίσουμε την πανέμορφη Βιέννη μέσα σε τόσο λίγο χρόνο. Παρόλο αυτά, δυνατή ήταν η αίσθηση που αποκομίσαμε περπατώντας στα σοκάκια του ιστορικού κέντρου της απαστράπτουσας αυστριακής πρωτεύουσας, εκεί που ο χρόνος είχε σταματήσει κάπου ανάμεσα στον Μεσαίωνα και την Αναγέννηση.
Κάτω από έναν εκθαμβωτικό ήλιο, ξεναγηθήκαμε στα τρία μεγαλοπρεπή αυτοκρατορικά παλάτια της (Hoffburg, Schonbrunn, Belvedere), απολαύσαμε ένα θεσπέσιο Strudel στο διάσημο βιενέζικο καφέ “Demel”, σκαρφαλώσαμε στην γιγάντια ρόδα του λούνα Παρκ Prater, περπατήσαμε με χαλαρή διάθεση στα πράσινα μονοπάτια του πάρκου Stadtpark….
Φορτωμένη με τις αποσκευές και τις αναμνήσεις μας, η μαύρη YAMAHA TRACER 900 συνέχισε κατόπιν την πορεία της προς την κοντινή Bratislava (Σλοβακία). Τελικά, περάσαμε όμορφα στην αυστριακή πρωτεύουσα! Όντως είχε δίκιο ο Motzart, που ισχυριζόταν πως: «και μόνο να βρίσκεσαι στην Βιέννη είναι διασκέδαση…». Γιώργο, εσύ τι λες;
ΜΠΡΑΤΙΣΛΑΒΑ – Η ΣΕΜΝΗ ΜΟΥΣΑ ΤΟΥ ΔΟΥΝΑΒΗ
Η οικονομία αποδείχθηκε άλλο ένα δυνατό χαρτί της μαύρης YAMAHA TRACER 900, αφού περίπου 3 λίτρα βενζίνη κατανάλωσε για να μας οδηγήσει από την Βιέννη στην Μπρατισλάβα, την επόμενη παραδουνάβια πρωτεύουσα του οδοιπορικού μας. Μόλις 60 χλμ. χώριζαν τις δυο πολιτείες του Δούναβη, αλλά η διαφορά προσωπικότητας των δυο πρωτευουσών ήταν ομολογουμένως τεράστια…
Η Μπρατισλάβα δεν είχε να επιδείξει το αριστοκρατικό, κοσμοπολίτικο προσωπείο της Βιέννης. Δίπλα στις όχθες του Δούναβη αντικρίσαμε μια σεμνή, ατμοσφαιρική πόλη 600.000 κατοίκων, που με τα απέριττα φτιαξίδια της κατάφερε ωστόσο να μαγνητίσει το ενδιαφέρον μας…
Για ποιον λόγο μάς άρεσε η σεμνή μούσα του Δούναβη; Γιατί διέθετε μια ατμοσφαιρική Παλιά Πόλη με πλακόστρωτα δρομάκια, ιστορικά κτίσματα μπαρόκ και ροκοκό ρυθμού, πλούσιες αστικές κατοικίες, μεσαιωνικά παλάτια και πολύβουες πλατείες με ιδιόμορφα γλυπτά. Το κάστρο Bratislavsky Hrad, ο πεζόδρομος Michalska-Venturska, το μεσαιωνικό πανεπιστήμιο Academia Istropolitana, ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Μαρτίνου (Katedrala Svateho Martina) και το Παλάτι του Αρχιεπισκόπου (Primatial Palace) ανέλαβαν να μάς αφηγηθούν τα μικρά μυστικά Ιστορίας της Παλιάς Πόλης.
Προικισμένη λοιπόν με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική γοητεία, η ιστορική μητρόπολη της Σλοβακίας ήταν μια πόλη που διέθετε νοσταλγικές εικόνες του χθες, χαρακτηριζόταν από διάχυτη νεανική κουλτούρα και προσφερόταν για χαλαρωτικούς περιπάτους στις όχθες του Δούναβη, που τη διέσχιζε απ’ άκρη σ’ άκρη. Τελικά, άξιζε που γνωρίσαμε πατέρας και γιός την «Μικρή Βιέννη». Ακόμα κι από οικονομικής πλευράς…
ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ – Η ΝΤΙΒΑ ΤΟΥ ΔΟΥΝΑΒΗ
Μπορεί η Βουδαπέστη να είναι η τρίτη κατά σειρά πρωτεύουσα που διαπερνά ο Δούναβης, αλλά είναι πάντα η πρώτη που έρχεται στο νου μου όταν αναφέρομαι σ’ αυτόν. Καθοριστικό ρόλο παίζει το γεγονός πως τα σημαντικότερα αξιοθέατα της Βουδαπέστης βρίσκονται κτισμένα κατά μήκος του ποταμού (με πρώτο και καλύτερο το Κοινοβούλιο) και προσδίδουν στην παραδουνάβια μητρόπολη της Ουγγαρίας μια πανέμορφη εικόνα και ενισχύουν κατακόρυφα την παραποτάμια προσωπικότητά της….
Αυτός ήταν ο λόγος που θέλαμε διακαώς να κάνουμε μια κρουαζιέρα στα ασάλευτα νερά του Δούναβη και να απολαύσουμε την ουγγρική πρωτεύουσα εν πλω. Όμως, λόγω κορωνοιού, όλες οι κρουαζιέρες είχαν σταματήσει να εκτελούνται. Πιο γκαντέμης… πεθαίνεις! Έτσι, αρκεστήκαμε στην οδική εξερεύνηση της πόλης, την οποία επιτελέσαμε τόσο με τα πόδια όσο και με την μαύρη μοτοσυκλέτα μας.
Η Βουδαπέστη, απλά, είναι… Βουδαπέστη. Μια γοητευτική, όσο και συναρπαστική ευρωπαϊκή πόλη –συνώνυμη του πηγαίου ρομαντισμού και της αναγέννησης– που εξακολουθεί να φωτίζεται από τους τεράστιους πολυελαίους του Βασιλικού ανακτόρου Buda Castle, αρέσκεται να πίνει καφέ σε παραποτάμια ατμοσφαιρικά cafe, ατενίζει την ανεμπόδιστη θέα προς τον Δούναβη, την Πέστη και το Κοινοβούλιο από τον –υψηλής αρχιτεκτονικής ομορφιάς– Προμαχώνα των Ψαράδων (Fisherman’s Bastion) και γνωρίζει πώς να «βυθίζει» τον επισκέπτη κατευθείαν στο ένδοξο παρελθόν της.
Εδώ στην Βουδαπέστη όμως, το “κουβάρι” του παραδουνάβιου οδοιπορικού μας με την μαύρη YAMAHA TRACER 900 άρχισε πλέον να στερεύει. Μόλις 390 χλμ. νοτιότερα, στο Βελιγράδι, έμελλε να πέσει η αυλαία του “2 GENERATIONS’ RIDE 2020 / ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΕΣ ΤΟΥ ΔΟΥΝΑΒΗ”. Καιρός να πάμε ως εκεί…
ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ – Η ΝΕΑΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΔΟΥΝΑΒΗ
Επόμενη –και τελευταία– στάση στη ροή του Δούναβη, το Βελιγράδι. Αν και ο Δούναβης διαρρέει όλη την σερβική πρωτεύουσα, η καρδιά της πόλης παραδόξως κτυπούσε στους πολυσύχναστους πεζόδρομους του ιστορικού κέντρου και όχι στις παραδουνάβιες περιοχές.
Ειδικότερα οι κεντρικοί πεζόδρομοι Knez Michailova και Skardarlija, με τα εμπορικά καταστήματα, τους υπαίθριους μουσικούς και τις εναλλακτικές μπάντες, τους εμπνευσμένους καλλιτέχνες του δρόμου, τα παραδοσιακά σερβικά ταβερνάκια, τα ατμοσφαιρικά καφέ και με τα μποέμ στέκια, διαπραγματεύονταν ένα πολυδιάστατο βαλκανικό φολκλόρ και έδιναν ένα ζωντανό παλμό στην πόλη, η οποία μ’ έκανε να την λατρέψω.
Το ιδανικότερο σημείο για μια πανοραμική ενατένιση της υδάτινης σιλουέτας του Δούναβη ήταν οι επάλξεις του κάστρου Kalemegdan – στο σημείο αυτό ο Δούναβης ανταμώνει τον ποταμό Σάββα και η ομορφιά της τοπικής φύσης “απογειώνεται”…
Εδώ, στο νεανικό και πολύ ζωντανό Βελιγράδι, έπεσε η αυλαία του “2 GENERATIONS’ RIDE 2020 / ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΕΣ ΤΟΥ ΔΟΥΝΑΒΗ”. Αποχαιρετώντας την τέταρτη παραδουνάβια πρωτεύουσα, αποδεσμευθήκαμε εντελώς από την παρουσία του Δούναβη και συνεχίσαμε την πορεία μας νότια, με προορισμό την Ελλάδα…
Όλες τις προηγούμενες μέρες, ακολουθώντας την διαδρομή του Δούναβη με την μαύρη YAMAHA TRACER 900, διασχίσαμε τέσσερεις από τις ομορφότερες πόλεις της Ευρώπης, αφουγκραστήκαμε τοπικούς μύθους και ιστορίες αιώνων, ξαποστάσαμε δίπλα σε καταπράσινες όχθες και ανακαλύψαμε το πλούσιο πολιτισμικό τοπίο των παραδουνάβιων περιοχών. Ο «ποταμός με τα πολλά πρόσωπα» μάς κατέπληξε με τις αναρίθμητες εκφάνσεις του και μάς χάρισε την εμπειρία ενός ξεχωριστού οδοιπορικού, που βιώσαμε ταξιδεύοντας –πατέρας και γιός– στην ίδια σέλα της ζωής…
